مثلاً اگر سر ساختمان بروي و کت و شلوار تر و تميز و کيف سامسونت داشته باشي، جماعت کارگر همه به تو «آقاي مهندس» مي‌گويند. اگر کت و شلوار داشته باشي و دکمه بالاي يقه‌ات را بسته باشي و يک سررسيد هم زير بغلت باشد، به تو حاج‌آقا مي‌گويند و همه مي‌فهمند که صاحب پروژه‌اي. تا حالا کسي نديده که يک کشتي‌‌گير جليقه و شلوار و پاپيون روي تشک برود يا يک بيلياردباز با دوبنده کشتي پاي ميز بيليارد بايستد. چون بالاخره هر شغلي يک لباسي دارد.

متأسفانه مدتي است که اين تفکيک به هم خورده و جماعت با لباس‌هاي مبدل به شغل‌هاي اصلي‌شان مي‌رسند. لذا تصميماتي اتخاذ شده تا اوضاع و احوال درست شود. در همين مورد رئيس مجمع امور صنفي، توزيعي و خدماتي شهر تهران از بررسي طرحي خبر داده که در صورت تصويب و اجراي آن، تمام خانم‌هايي که در مشاغل آزاد فعاليت مي‌کنند بايد از لباس فرم استفاده کنند.

موقعيت اول: تام و جري

زري‌خانوم: خب پري‌جون کجاها هستي؟ ادامه مطلب...